Adam Fotek – Ekspert ds. Badań, J.S. Hamilton Poland Sp. z o.o.
Wszystko, co powinieneś wiedzieć o opakowaniach w przemyśle mięsnym – prawodawstwo, trendy, prawdy i mity. Prezentacja Pana Adama Fotka – Eksperta ds. Badań, J.S. Hamilton Poland Sp. z o.o., która odbyła się w dniu 3 czerwca na platformie MEATplace.
Wszystkie rodzaje materiałów, z którymi stykają się produkty w zakładach mięsnych, czyli opakowania z tworzyw, papieru, szkła, metalu oraz maszyny i przestrzeń robocza, powinny spełniać Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. W sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG. Zgodnie z jego treścią, wszystkie materiały i przedmioty przeznaczone do kontaktu z żywnością nie powinny stanowić zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka, powodować niemożliwych do przyjęcia zmian w składzie żywności oraz pogorszenia jej cech organoleptycznych. Czyli innymi słowy – substancje chemiczne, które mogłyby być szkodliwe nie powinny migrować z opakowania.
W związku z tym, Artykuł 5 i 6 omawianego rozporządzenia dotyczy przepisów krajowych oraz europejskich. Mając podczas pracy kontakt z różnego rodzaju produktami powinno się posiadać odnośniki również do przepisów szczegółowych. Mam tu na myśli przepisy szczegółowe dla poszczególnych grup materiałów takich, jak tworzywa sztuczne, papier, szkło i inne. W przypadku braku regulacji na poziomie UE, stosuje się przepisy krajowe lub wymagania (np. branżowe).
Artykuł 15 nakłada obowiązek znakowania materiałów i wyrobów do kontaktu z żywnością. Mówi o kwestii znakowania, opakowań oraz materiałów do kontaktu z żywnością. Warto nadmienić, że znakowanie nie jest potrzebne, kiedy dany materiał w sposób oczywisty przeznaczony jest do kontaktu z żywnością – przykładowo – zadrukowane banderole.
Dla producenta spożywczego jedynym dokumentem potwierdzającym zgodność wyrobu jest deklaracja zgodności. Wyniki badań laboratoryjnych stanowią wyłącznie uzupełnienie.
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością jest najważniejszym z rozporządzeń dotyczących tworzyw sztucznych. Należy zawsze pamiętać o nim przy wszystkich tworzywach sztucznych, które używane są w zakładzie, czyli o skrzynkach na mięso, osłonkach wielowarstwowych poliamidowych, wyrobach z polipropylenu, z polietylenu, uszczelkach, foliach, foliach vacuum, foliach termoformowalnych, tackach termozgrzewalnych, folii stretch, innymi słowy o wszystkim, co wykonane jest z polimerów, w tym również tzw. biopolimerów, jak na przykład PLA. Pod to rozporządzenie podlegają również niektóre typy klejów w laminatach. Zgodnie z jego treścią, w załączniku I i II znajduje się wykaz całej chemii, która może migrować do żywności. Badania chemiczne obejmują migrację globalną i specyficzną. Migracja globalna to suma substancji nielotnych uwolnionych do płynu modelowego żywności. Migracja specyficzna jest to natomiast ilość substancji lub grupy substancji uwolnionych do płynu modelowego żywności.
Załącznik III tego rozporządzenia wymienia płyny modelowe imitujące żywność oraz sposób przyporządkowania płynów do rodzaju żywności.
Poniższa tabela prezentuje (całość pdf), jakie rodzaje produktów spożywczych tzn. płyny modelowe imitujące żywność mogą być stosowane do kontaktu z żywnością. Badanie dla każdego rodzaju żywności obejmuje badanie w płynie modelowym A, B i D2. Badanie dla każdego rodzaju żywności z wyjątkiem żywności kwaśnej obejmuje badanie w płynie modelowym A i D2. Badanie tylko dla żywności tłustej obejmuje badanie w płynie modelowym D2. Dla przemysłu mięsnego, są to najczęściej warunki chłodnicze OM1 i w tych warunkach folie czy też opakowania są badane najczęściej.