Ekoprojektowanie – na co zwracać uwagę w branży mięsnej?

Opakowania w przemyśle mięsnym
Przemysł mięsny korzysta z szerokiej gamy opakowań, począwszy od opakowań wykonanych z surowców naturalnych (tj. osłonek naturalnych), stalowych/ aluminiowych blach, szkła, skończywszy na obecnie najczęściej wybieranej grupie opakowań – tworzyw sztucznych. Bez względu na to, czy opakowania występują w postaci tacki, miseczki, wieczka, torebki czy folii, to właśnie tworzywa sztuczne, znacznie przewyższają swój udział w opakowaniach w stosunku do aluminium lub szkła.

 

Cyrkularność materiałów i opakowań branży mięsnej
Większość opakowań z tworzyw po mięsie w zasadzie nie nadaje się do recyklingu z uwagi na wcześniejszą zawartość czy połączenia materiałowe. Dziś jest możliwość poddania przetwórstwu tacek PP i PE w sytuacji, gdy nie zawiera ona polimerów innego typu oraz da się ją wysortować ze strumienia. Problemem z jakim branża mięsna boryka się jest też kwestia zapachowa, zanieczyszczenia czy niejednorodności opakowań. Dla opakowań typu folia, worek, powlekany papier, tacka PET, PET+PE czy PS, przeprowadza się odzysk energetyczny. Branża mięsna potrzebuje opakowań wysokobarierowych, które są w stanie zmaksymalizować shelf-life i zapobiec powstawaniu strat, zatem przy inteligentnych czy innego typu innowacyjnych opakowaniach, nie jest możliwe poddanie ich późniejszemu mechanicznemu recyklingowi materiałowemu. Zaznacza się, że szukając rozwiązań dla opakowań przydatnych do recyklingu trzeba brać pod uwagę możliwość zbiórki selektywnej, wysortowywania odpadu, rynku zbytu odpadu oraz późniejszego produktu recyklingu.

 

Ekoprojektowanie – projektowanie i recyklingowanie
Ekoprojektowanie (ang. ecodesign) to włączenie aspektów środowiskowych do projektowania i rozwoju wyrobu. Ekoprojektowanie opakowań dotyczy całego cyklu życia opakowania, tj. wydobycia surowców, produkcji, dystrybucji, użytkowania, zbierania i recyklingu. Z punktu widzenia europejskiej strategii dotyczącej tworzyw sztucznych, potencjalnych opłat związanych z plastic levy, nowego planu działania UE dot. gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy oraz rosnących celów recyklingu- w najbliższej przyszłości to właśnie przydatność opakowań do recyklingu oraz możliwość zamknięcia obiegu poprzez użycie materiału z recyklingu do produkcji nowych opakowań będzie stanowić konkurencyjność wyboru danego produktu przez konsumenta. Europa ma jasny cel – do 2030 roku ma być 100% opakowań przydatnych do recyklingu. W Polsce na rynek wprowadza się nieco ponad 6 milionów ton opakowań, z czego tworzyw jest ok. miliona ton, a opakowania jednostkowe B2C stanowią z tego około 12% wszystkich wprowadzonych. Tonażowo jest to niewiele, ale to w tę stronę są dziś zwrócone wszystkie oczy.
W kolejnych punktach opisane zostaną dobre praktyki ekoprojektowania w odniesieniu do tworzyw sztucznych, jako materiału, który wiedzie prym w opakowaniach branży mięsnej.
Przypomina się, że opakowania nie powinny hamować ani jakkolwiek negatywnie wpływać na procesy związane z przetwórstwem odpadów. W sytuacji skrzyżowania się strumieni odpadów może dojść do takiej niechcianej sytuacji.

 

1. Utrudnienia w recyklingu tworzyw sztucznych
Brak surowca, jakość strumieni odpadów czy struktura materiałowa to przykłady możliwych do wystąpienia zaburzeń, jeśli chodzi o recykling opakowań. Problematyczne są nie tylko opakowania wielomateriałowe, ale też wszelkie opakowania barierowe.
Stosowanie tacek np. z PCRPET może spowodować obniżenie przezroczystości opakowań, a tym samym ograniczyć ich stosowanie.
Dla recyklingu mało przydatne są tacki PET.
Opakowania wielomateriałowe oraz laminaty (np. PET/PE, APET/PE/EVOH/PE czy folie wielowarstwowe OPP/OPE) są utrudnieniem w recyklingu. Głos praktyków w tym wypadku jest jasny, takie opakowania są rzadko poddawane recyklingowi, a nawet jeśli to nie w każdym wypadku.
Problematyczne w recyklingu są również wykończenia dekoracyjne. Jeżeli koniecznie zależy nam na obecności nadruku czy elementu dekoracyjnego, wówczas zaleca się stosować materiały kompatybilne (jak choćby rękaw obkurczający z LDPE zamiast z PVC czy papieru).
Równie problematyczne są wkładki metalowe, wtapiane wzmocnienia w opakowaniu czy też usztywnienia oraz stosowanie bezbarwnych tworzyw w miejsce barwionych (bezpośrednio na bezbarwnych opakowaniach nie należy stosować nadruków, prócz nadruku z datą przydatności).
Utrudnieniem w utrzymaniu czystości strumienia odpadów, jest również brak stosowania oznakowani ułatwiającego segregację odpadów.
Szczególnie ważnym aspektem dla recyklingu jest sposób łączenia poszczególnych materiałów. Należy unikać połączeń materiałów, których nie da się w prosty sposób rozdzielić, gdyż np. zastosowanie śruby metalowej w połączeniu z tworzywem sztucznym, nigdy nie pozwoli na 100% rozdzielenie śruby od tworzywa.
Sztywne pojemniki na mięso wykonane są z wielu polimerów lub ich mieszanin. Problematycznym jest zwłaszcza PVC, który musi być dokładnie odseparowany od pozostałych frakcji.

 

Czytaj całość >> Tutaj <<

 

Zachęcamy do kontaktu!
Marta Krawczyk
m.krawczyk@rekopol.pl
Magda Biernat
m.biernat@rekopol.pl